Zaterdagavond 19.30 uur. Orca’s uit. Altijd lastig.
De thuiswedstrijd wonnen we nog (verbazend) makkelijk met 41 punten verschil, maar op Urk ging het een stuk moeizamer. Spelen op Urk met het fanatieke thuispubliek dicht op het veld is geen makkelijke opgave. De meiden uit het vissersdorp zijn overwegend groot en deinzen niet terug voor erg stevig spel, waarbij ze het randje van het toelaatbare opzoeken. Het is niet voor niets dat de meeste ploegen in de competitie veel moeite hebben om tegen Orca’s te spelen, dat met een derde plaats de reguliere competitie afsluit en daarmee een plaatsje in de ‘final 4′ heeft verdiend. Niet omdat de ploeg overloopt van talent, maar wel omdat ze voor elke bal vechten.
Quinty K. ontbrak vanwege een schouderblessure, hetgeen qua scorend vermogen een slok op een borrel is voor onze ploeg.
Het eerste kwart hadden we overduidelijk moeite met de speelstijl van Orca’s. We lieten te makkelijk over ons heen snijden, waardoor Orca’s teveel inside kon scoren. Tel hierbij op dat wij bepaalde afspraken niet altijd nakwamen (bijvoorbeeld in onze press) en je begrijpt dat het een moeilijke avond werd. Het eerste kwart konden we met een klein verschil in ons voordeel afsluiten: 16-18.
Het tweede kwart lang hetzelfde beeld als het eerste kwart. Orca’s, dat vooral inside en middels aanvallende rebounds kon scoren, bleef keurig in ons spoor. Pas in de laatste 3 minuten konden we een eerste verschil maken, door net even wat scherper te verdedigen en wat scherper te schieten. Mede middels een driepunter van Pien en Lies konden we een gaatje slaan van 11 punten met de rust: 29-40 (13-22).
Helaas konden we dat momentum vlak na de rust niet vasthouden. Een aantal keer onnodig balverlies (gebrek aan scherpte) en Orca’s kon een 18-16 winst in dit kwart pakken. We gingen het laatste kwart in met een 9 punten lead: 47-56.
Ook het laatste kwart kon Orca’s het ons nog altijd knap lastig maken, vooral omdat we de eerste minuten niet tot score konden komen. Orca’s naderde nog tot 5 punten, maar toen konden we toch nog een aardige eindsprint eruit persen. Uiteindelijk wonnen we deze lastige wedstrijd met een marge van 14 punten: 55-69 (8-13).
In de dubbele cijfers vandaag: Pien 12 (36%) en Lisanne 10 (31%).
Met één nederlaag (tegen Hoofddorp) zijn we ‘kampioen’ van de reguliere competitie geworden. Dat is natuurlijk geweldig, maar nu begint het pas echt. We mogen ons opmaken voor de nacompetitie waar de bovenste 4 ploegen nog een hele competitie (uit en thuis) tegen elkaar zullen spelen: Jolly Jumpers, Orca’s, Grasshoppers en wij. Na deze nacompetitie wordt de balans opgemaakt en mag de winnaar uit onze competitie de NK finale spelen tegen de kampioen uit de andere competitie: Almonte Eindhoven.
In onze nacompetitie worden de punten uit de reguliere competitie gewoon meegenomen. Dit houdt in dat wij met 6 punten voorsprong op de nummer 2 Jolly Jumpers aan deze eindfase mogen starten (uitgaande dat Jolly Jumpers de inhaalwedstrijd tegen hekkensluiter Dyna ’75 als verwacht wint), wat natuurlijk een fijn uitgangspunt is. Orca’s en Grasshoppers volgen met respectievelijk 10 en 12 punten achterstand, waarmee het kampioenschap voor deze twee teams niet meer realistisch is. Dus feitelijk zullen Jolly Jumpers en Landslake Lions het onderling gaan uitmaken wie de NK finale mag gaan spelen. De nacompetitie start voor ons in het weekend van 2 april met een thuiswedstrijd tegen Grasshoppers.