Vrijdagavond togen we door het stormachtig herfstweer richting Katwijk, om om 21.00 uur te spelen tegen Grasshoppers VU18. Een voor ons ongewone wedstrijddag en ongewoon tijdstip. Dat het een moeilijke wedstrijd zou worden, konden we vooraf voorspellen. Grasshoppers is gewoonweg een goed team met een aantal uitstekende speelsters en winnen in Katwijk is geen makkelijke opgave.
Bovenstaande grafiek vertelt het verloop van de wedstrijd en bevestigt dat we de twee punten verre van cadeau hebben gekregen. Uiteindelijk wonnen we met 74-80, maar halverwege de wedstrijd had het er alle schijn van dat we dit keer wellicht niet aan het langste eind konden trekken.
Het eerste kwart kwamen we nog redelijk goed door. Verdedigend hadden we afgesproken om druk te zetten, maar die opdracht voerden we maar matig uit. Stelliger nog: het was gewoonweg veel te slap. Het was dat Grasshoppers in het begin nog niet met scherp schoot, waardoor we qua score de bovenliggende partij bleven. Stand na eerste kwart: 13-20.
In het tweede kwart werd onze té slappe wedstrijdinstelling wel keihard afgestraft door Grasshoppers. De meiden uit Katwijk zaten veel feller op de bal en toonden de wil om alle rebounds en losse ballen te pakken. Gezegd moet worden dat Grasshoppers in dit tweede kwart echt in een flow zat en heel veel raak schoot. Een bekend handelsmerk uit Katwijk, waar de meiden over het algemeen aardig goed kunnen schieten. In het tweede deel van het tweede kwart was het vooral de Katwijkse Romy van de Lageweg die met 9 punten op rij het verschil maakte en niet leek te kunnen missen. Het is dat verdedigend Grasshoppers ook nogal wat steekjes liet vallen, zodat we dit kwart toch nog 16 punten wisten te scoren. Katwijk stelde daar 28 punten tegenover, waardoor de gastvrouwen met een voorsprong van 5 punten mochten gaan rusten: 41-36 (28-16).
In de rust moesten we in de kleedkamer dus met duidelijke woorden één en ander proberen te repareren. Vooral mentaal en wat wedstrijdinstelling betrof moest serieus de knop om, om het tij nog te kunnen keren. Tactisch besloten we de aanval van Grasshoppers te ontregelen door veel en vaak van verdedigingsvorm te veranderen. En die tactiek wierp zijn vruchten af. Daarnaast leverde onze full court press een aantal keer balwinst op en binnen no-time was onze achterstand weggepoetst en omgezet in een voorsprong van 9 punten halverwege het derde kwart. Stand na derde kwart 57-64 (16-28).
Laatste kwart stond in het teken van het controleren van de wedstrijd. Inmiddels was Grasshoppers in een zoneverdediging gaan staan, wat ons niet helemaal verkeerd uitkwam. Het dwong ons tot het spelen van langere aanvallen en gelukkig viel ons afstandsschot redelijk. Aan Grasshoppers zijde was het Rosalie Aandewiel die voor praktisch de gehele scorende productie zorgde dit laatste kwart (26 punten in de hele wedstrijd) en ervoor zorgde dat Grasshoppers in ons spoor bleef en zelfs tot 4 punten wist te naderen. Gelukkig konden we de wedstrijd positief uitspelen en met een winst van 74-80 en twee punten in de zak rond middernacht weer thuiskomen.
80 punten maken (tegen 46% van het veld en 77% van de strafworplijn) is natuurlijk goed, maar 74 punten tegen krijgen is natuurlijk teveel. Zeker als je weet dat we dit seizoen gemiddeld per wedstrijd nog geen 44 punten tegen krijgen.
In de dubbele cijfers deze wedstrijd: Lauren 14 (60%), Quinty K. 14 (50%), Lindsay 13 (56%), Lies een double-double met 10 punten en 10 rebounds en Claire 10 (83%). Nu een weekendje vrij en daarna de volgende zware pot tegen Orca’s.
