Landslake Lions Vu14 tegenover Volendam Vu16. Het jongste team tegenover het oudste team met zelfs een enkele u18 speelster erin.. Snelheid tegenover fysieke kracht..
Uiteindelijk werd het een (soms te) fysieke wedstrijd waarin we de slechtste helft van het seizoen speelde en daarnaast ook misschien wel onze sterkste helft in het 2e deel van deze game.

Na 3 weken vakantie, mochten we eindelijk weer aan de bak. Dat we 3 weken lang geen games hadden gespeeld, was ook wel goed te zien. We kwamen in het eerste kwart en eigenlijk in de gehele 1e helft er niet aan te pas. Veel balverlies door slordige passes en in 1 tegen 1 situaties kozen we steeds weer voor dezelfde opties. De tegenstander, die in een zone stond, had dit snel door. Voor ons het geluk dat Volendam zeker niet 1 van de meest technisch sterkste tegenstanders is, anders was het verschil zeker groter geweest in het voordeel van de uitspelende ploeg.
Tot aan minuut 6 blijft het dan ook, gelukkig voor ons, slechts bij 0-2. Uiteindelijk weet Volendam beetje bij beetje verder uit te lopen. Zij krijgen de kansen, wij niet.
Vooral verdedigend, en dat zie je vaker terug bij een jeugdteam dat in een zone staat, wordt er keer op keer met de handen en armen verdedigd, maar helaas er te weinig voor afgefloten. Tjah dan kan het nog eens heel moeilijk gaan worden…
Toch blijven wij ons aan de afspraak houden; op zoek gaan naar de meest ideale 1 tegen 1 situatie.
Maar als er soms overdreven (na)geduwd wordt en er zelfs soms geslagen wordt en er gewoon doorgespeeld wordt, zien wij de bui al hangen.. Uiteindelijk weet Volendam (of eigenlijk wijzelf onszelf) op 9-18 te houden. Een lage score bij rust, wat je vakerterug ziet bij zonedefense.
Het is wel te zien dat beide teams er echt voor willen gaan, helaas soms iets te..
In de 2e helft komt Anouschka erbij, die zich heeft gehaast om na haar game in Den Helder, ons team te helpen in onze game. En dat was nodig. Want met 2 geblesseerde speelsters, 1 niet geheel fitte speelster en 1 speelster die haar 1e minuten dit seizoen vandaag heeft gemaakt, was het nodig om ervaring in het spel te brengen.
Met Anouschka kwam er naast haar technische kwaliteiten vooral veel rust in het team. Eindelijk werd er geconcentreerd gespeeld, met mooie strakke passes en door alle speelsters die erin stonden of van de bank af kwamen werd er hard gewerkt als 1 team samen.
Volendam daarintegen leek geen antwoord te hebben en na een aantal persoonlijke fouten kwam daarbij ook nog eens een onsportieve en technische fout erbij voor de tegenstander. Het leek zelfs even helemaal uit de hand te lopen nadat 1 van onze speelsters, nadat er al gefloten was voor een fout, nog een x extra naar de grond geduwd/gewerkt werd. Dit was voor mij het punt dat ik de speelsters in bescherming nam, de scheidsrechters nadrukkelijk verzocht vaker te fluiten maar ook de coach van de tegenstander op deze onsportieve fouten wees… Dat de scheidsrechter mij daarvoor bijna een technische gaf, tsjah dat is het risico en ook niet netjes van mij. Wijzelf namen als coaches onze verantwoordelijkheid en lieten in beide gevallen onze speelsters die bij deze fouten betrokken waren, direct op de bank plaats nemen om af te laten koelen.
Volendam ging vrolijk door met het maken van fouten, wij kwamen mede hierdoor dichterbij. Vrije worpen gingen raak en daarbij o.a. een mooie 3 punter van Anouschka. Ineens leken we er allemaal in te geloven en gingen we ook meer aanvallende opties kiezen om in een 1 tegen 1 situatie terecht te komen. Ondanks de stugge zonedefense van Volendam, wisten wij aanvallend de basket te vinden.
In de defense deden wij er een tandje bij. Door een aantal steals van o.a. Isabelle, Anouschka en Julia, zorgde dit voor belangrijk balbezit en vervolgens wisten we hier een aantal keer uit te scoren.
In het laatste kwart scoort Volendam nog slechts 1 keer tegenover 15 punten aan onze zijde. Ook in de fouten zien we een groot verschil; 2 aan onze zijde tegenover 15 waarvan 1 x onsportief en 1 x technische aan zijde van Volendam.
Uiteindelijk weten we na hard werken en door niet op te geven te winnen met 38-30. Niet de mooiste game, maar wel 1 waarin we als team eindelijk echt tegenstand kregen en belangrijke stappen hebben gemaakt. Als coaches zijn we dan ook meer dan trots op dit team.
De volgende keer moeten we gaan proberen meer rust en zelfvertrouwen uit te gaan stralen en nog meer onze manier van spelen te benadrukken. Complimenten aan het hele team!