Vandaag de eerste echte test van het seizoen. Met nog drie wedstrijden te gaan spelen we tegen de nummer drie van de competitie, het meidenteam van Flashing Heiloo. De meiden weten dat dit een van de sterkste teams in onze poule is en kijken uit naar een echte tegenstander.
Voor mij als coach is dit ook een hele interessante wedstrijd, hoe gaan onze meiden om met de druk van een wedstrijd die ze zo graag willen winnen? En, hoe sterk is onze tegenstander van vandaag eigenlijk? Van Flashing Heiloo weten we dat ze vaak sterke meidenteams hebben, de uitslagen van dit team in de competitie bevestigen dat beeld. Slechts één verliespartij na 10 wedstrijden, en dat was een kleine nederlaag tegen de jongens van BV Hoofddorp die vanaf dag 1 ongenaakbaar bovenaan staan.
We waren dus gespannen voor de wedstrijd en dat was duidelijk te merken in het eerste kwart. Heiloo kwam sterk uit de startblokken en toonde geen ontzag voor onze lange meiden. Zoals bijna altijd was ons eerste kwart het zwakste. We sloten het wel met een voorsprong af via scores van Donna, Julia, Desi en Isabelle, maar het was niet overtuigend. Periodestanden (3-2 en 4-2)
In het tweede kwart waren het onze lange meiden die zich nadrukkelijk met scoren gingen bemoeien. Desi (2), Marit (6) en Julia (8) kwamen op het sheet en via 12-2 en 4-2 bereikten we een ruststand van 23 – 6.
In de rust opdracht gegeven om de tweede helft rustiger te spelen, zuiverheid gaat voor snelheid. We missen teveel lay-ups en spelen te weinig echte aanvallen. De meiden gevraagd om meer op spacing te letten en elkaar de score te gunnen. Kortom, we moeten gaan basketballen ipv rennen.
De wedstrijd was natuurlijk al beslist in de eerste helft dus dat gaf ons de gelegenheid een aanval uit te proberen waar slechts één keer op getraind was. Hoewel Johan en ik er niet echt van overtuigd waren dat dit zou werken, op verzoek van de meiden toch maar geprobeerd. Tot grote hilariteit van de aanwezige ouders ging het nog redelijk goed ook. De meisjes van Flashing hadden de hoop op een goed resultaat op dat moment al opgegeven, maar ik ben trots op mijn team dat ze dit al kunnen uitvoeren.
De einduitslag was 57-16, maar dat kwam ook omdat bij Heiloo op een gegeven moment niets meer lukte en bij ons alles. Bovendien vertelde hun coach dat ze haar twee beste speelsters miste, dat belooft dus veel meer spanning als we ze straks weer tegenkomen op het Noord-Hollands Kampioenschap en dat is maar goed ook.
Een van de leukste dingen die je kunnen overkomen als coach is wanneer je positief verrast wordt door je eigen team. Dit was afgelopen zaterdag in Landsmeer absoluut het geval, en ik was niet de enige.
Oh ja, de dag na de wedstrijd ben ik met Marit, Julia en Sylvana en ouders naar de Lange Meidentraining van de NBB geweest. Mijn meiden waren door Meindert van Veen uitgenodigd om mee te doen na de wedstrijd in Den Helder. Een geweldige leuke ervaring, zowel voor de meiden, hun ouders als voor een trotse coach!
Volgende week wacht de zware uitwedstrijd tegen het veel scorende jongensteam van BV Hoofddorp JU12-2. Ik verwacht dat we dan echt moeten knokken van de eerste tot de laatste minuut en hoop stiekem op een kleine overwinning.
Hard trainen deze week en dan moet het goed komen!