Landslake Lions U16-1 is dit seizoen een mooie mix van 7 eerstejaars speelsters (en een U14 speelster) en 4 meer ervaren tweedejaars speelsters, die weten wat het is om landelijk te spelen. De eerstejaars speelsters zijn afkomstig van het Derba U14 team van het afgelopen seizoen dat tweede van Nederland werd en de 4 tweedejaars speelsters maakten onderdeel uit van het Landslake Lions U16 team dat vorig seizoen knap Nederlands kampioen werd.
Ondanks het feit dat de meeste speelsters elkaar al goed kennen (Lois, Anika en Claire speelden bijvoorbeeld vorig seizoen zowel bij Derba als Landsmeer), moet er toch weer een gloednieuw team gesmeed worden. Met voor sommigen ook een nieuwe coach. De komende periode zal elke speelster haar eigen plekje in het team moeten gaan ontdekken. En deze ontdekkingsreis begon tijdens het teambuilding- en trainingsweekend in Limburg van 15 t/m 17 augustus.
Dag 1
Het programma trapte op de vrijdagochtend om 10.00 uur af met een pittige training in onze eigen ICL. Helaas kon Francisca het weekend niet meemaken (want op vakantie), maar voor de rest waren alle meiden aanwezig en overduidelijk gemotiveerd er een goed en leuk weekend van te maken. Na de training vertrokken we dan richting Ransdaal in Limburg. Leuk en goed was was dat veel ouders de trip meemaakten, zodat het ook een soort van ’teambuilding-uitje’ werd voor de ouders. Een goede sfeer tussen de ouders onderling is ook niet onbelangrijk.
In Ransdaal verbleven we in ’t Auwershoes (letterlijk: ouderlijk huis): een Zuid-Limburgse carréboerderij waar onze groep van 25 makkelijk in paste. Nadat iedereen zijn bedje had opgemaakt en alle boodschappen waren ingeruimd, was het tijd voor onze eerste activiteit: het ontrafelen van het labyrint bij het nabij gelegen Drielandenpunt.
Anouschka, de jongste speelster in ons team- was degene die met voorsprong het snelst het eindpunt in het doolhof kon vinden. En haar moeder Ellen degene die het natst werd, nadat ze op advies van Jan Sijbrands (“Ja, je kan nu lopen!”) de pech had om net op het verkeerde moment door een ‘waterpoortje’ te lopen en de volle laag kreeg.
Terug in de boerderij, werd de tafel gedekt en voor ongeveer een maand aan spaghetti Bolognese gekookt, zodat de maaltijd voor de volgende dag ook al gelijk bekend was. Iedereen had ouderwets corveedienst, dus alles liep vlekkeloos. Nou ja, bijna vlekkeloos (toch Marian?). De avond werd gevuld met spelletjes spelen, tafelvoetbal en kletsen. Veel kletsen. Het werd dus al snel laat voor de meiden èn ook voor de ouders.
Dag 2
Vroeg uit de veren voor het ontbijt. De vaders brachten de meiden naar Sporthal De Geusselt in Maastricht voor een lichte training.
De moeders hadden het beter bekeken en gingen naar het centrum van Maastricht voor het betere shoppen en vooral het leegkopen van de schoenenwinkels. Na een lekkere training gingen ook de vaders en de meiden richting Vrijthof. De meiden gingen hun eigen weg op zoek naar leuke winkels en de vaders gingen ook hun eigen weg op zoek naar een goed terras en een broodje kroket.
Om 15.00 uur stond in De Geusselt een oefenwedstrijd gepland tegen EMBC Blegny VU16. Deze Belgische ploeg uit Wallonië komt uit in de hoogste U16 klasse en bestaat uit voornamelijk eerstejaars U16 speelsters. We begonnen de wedstrijd wat onwennig en stroef. Fysiek oogden wij sterker dan onze tegenstander, maar die versloeg ons zeker in het begin op snelheid en een heel sterk afstandsschot. Binnen no-time keken we dan ook aan tegen een achterstand van 10 punten. Langzaam maar zeker begonnen we elkaar steeds beter te vinden, begonnen de patronen te lopen en gingen we met een hoger percentage schieten. We bogen de achterstand om in een kleine voorsprong met de rust: 35-31. De tweede helft waren we duidelijk de bovenliggende partij, ondanks het feit dat we
logischerwijs zo vroeg in het seizoen nog de nodige scherpte misten. Uiteindelijk wonnen we met 66-55, maar daar gaat het in dit soort wedstrijden niet echt om. Oefenwedstrijden zijn vooral ook bedoeld om te experimenteren met opstellingen en speelwijzen. Ons team kan dan ook op verschillende manieren spelen: groot en meer inside spelen met Marian, maar ook klein en snel. We 
experimenteerden dan ook naar hartelust en alleen daarom al was deze wedstrijd bijzonder nuttig. In de dubbele cijfers kwamen Lisanne met 19 punten en Quinty B. met 12 punten.
Na de wedstrijd weer terug naar ’t Auwershoes om de rest van de spaghetti Bolognese op te eten en (voor de nodige verantwoorde variatie aangevuld met) stukjes pizza. Het kampvuur werd aangestoken en we waren weer klaar voor wederom een gezellige avond. Alleen de meiden hadden kennelijk nog zoveel met elkaar te bespreken dat slapen een lastige onderbreking in de gesprekken zou zijn. De nachtrust was dus wederom erg kort.
Dag 3
Op speciaal verzoek van de meiden werd er een extra uurtje uitgeslapen. En aan de slaperige koppen aan het ontbijt te zien, was dat geen overbodige luxe. Maar wel een gevalletje ‘eigen schuld, dikke bult’. Na het ontbijt (geen spaghetti dit keer) en de schoonmaak gingen we op weg naar het Duitse Aken om te spelen tegen BG Aachen VU17. De tegenstander was dit keer wel fysiek sterker (want gemiddeld ouder), maar kwamen basketballend flink tekort tegen ons. De meiden speelden wonderwel redelijk scherp, zeker gezien de korte nachtrust. We konden weer naar hartelust experimenteren met diverse formaties in het veld. Uiteindelijk wonnen we de wedstrijd met 31-89 (16-44). In de dubbele cijfers kwamen Quinty K. (die niet leek te kunnen missen) met 30 punten, Denise met 14 punten, Quinty B. met 12 punten en Lisanne en Claire elk met 10 punten.
Op de terugweg naar huis nog even in stijl gedineerd bij de McDonalds in Waardenburg en toen zat een zeer geslaagd weekend met het team en ouders er op.
Via deze weg wil ik nogmaals teammanager Karin bedanken voor de geweldige organisatie. Alles was tot in de puntjes geregeld. Geweldig. Een mooie start van een hopelijk net zo’n mooi seizoen!
Brian Hirman