Met 8 fitte speelsters togen we naar Maassluis. Lindsay is op de weg terug en moet nog twee weken trainen. Emma is voorlopig uitgeschakeld en Lauren is op een U20 toernooi in Budapest. Quinty Baars is er na een afwezigheid van bijna twee weken weer bij. Green Eagles heb ik nog nooit gezien, nog nooit van gehoord en heb geen idee wat ons te wachten staat. Het team dat binnen komt lopen is in ieder geval lang en groot. Hun kleinste speelster is ongeveer net zo groot als Denise. Nu spelen we al een tijdje samen, eerst tegen jongens en daarna tegen 2-3 en soms 4 jaar oudere speelsters, dus voor ons niets nieuws. Tijdens de warming up is al goed te zien dat we technisch verder zijn. De eerste acht minuten van de wedstrijd komt dat ook tot uitdrukking in het aantal kansen, alleen vallen de schoten niet. Het lengteoverwicht van Green Eagles geeft hen steeds twee tot drie kansen per aanval, waardoor het gelijk opgaat. 13 – 10 na acht minuten spelen. De laatste vijf punten zijn echter voor ons.

Periode 1: 13 – 15.

De intimiderende werking van de grootte van de tegenstander blijft ons parten spelen. We scoren redelijk, maar laten de Eagles ook teveel scoren. Na acht minuten staat het 28 – 27. Dat is geen afspiegeling van de stand als het gaat om technische en tactische vaardigheden. De vaardigheden van de leiding, tafel ism scheidsrechters, laat ook te wensen over. Steeds wordt er een wisselgelegenheid gegeven op het moment dat het niet kan, lopen wordt aan beide kanten meestal niet afgefloten en de onhandige fouten van de tegenstander worden misschien in de helft van de gevallen gezien. Tijd voor iets anders dus en we schakelen in verdedigingsvorm (ik ga bewust niet teveel op details in hier). We maken een 0 – 8 run. De laatste score is van Anne in de zoemer, alleen maakt ze eerst lopen en dat wordt niet afgefloten. Klinkt raar, maar ik baal daarvan, want zo leren we niets. Zo waren er veel scores aan beide kanten die uit lopen voortkwamen.

Periode 2: 28 – 35 (15 – 20)

De tweede helft is een spelletje tussen timeouts. De coach van Green Eagles bespreekt tijdens die timeouts op luide toon waar hij het over heeft en dat geeft ons de gelegenheid om onze verdediging iedere keer aan te passen. Deze periode maken zij dan ook maar drie punten.

Periode 3: 31 – 49 (3 – 14)

Wij gaan nu echt draaien en geven een mooie show weg met snelle breaks, mooie passes en assists. Een lust voor het oog denk ik. Een 0 – 8 run wordt gestopt door een timeout van de Eagles. Daarna maken zij een 6 – 0 run en nemen wij een timeout bij 57 – 37. Hier dreigt te gebeuren wat er vaker insluipt, dat de stand op het scorebord leidend is voor onze verdedigende inzet. Na de timeout speelt iedereen geconcentreerd en goed de wedstrijd uit. De schoten vallen, de vrije worpen gaan er in en we spelen echt met z’n vijfen.

Periode 4: 44 – 72 (13 – 23)

Genoten van deze wedstrijd, niet van de entourage. Volgende keer is Lauren er weer bij en komt Lindsay langzamerhand terug en worden we alleen maar sterker.