Een dag die je wist dat zou komen was eindelijk daar. 28 april. Al maanden naar toegewerkt. De aanloop was niet zoals voorgesteld. Zaterdagochtend opbouwen centercourt en dan een lichte training is ideaal. In plaats daarvan mocht ik na het opbouwen met Jaap! met het team naar de Apollohal voor een beslissingswedstrijd om het kampioenschap. Een hoop extra energie, die geheel verloren gaat als je niet wint. Gelukkig wonnen we, kon iedereen spelen en kregen we weer wat energie terug.
Op zondag is alles gereed. De laatste zaken regel ik om half negen. Coen en Diana zijn dan al in de sporthal aanwezig. Eigenlijk net als vorig jaar. Het lijkt onbelangrijk, maar alle steun draagt bij aan een succes, vooral als het om details gaat. Gerald, Rene Wormhoudt, Tine Sierink, Henk Wals, Ferdinand van Veen, Marjan Metz, Coen, Diane, Dennis en Ilse Kollen hebben hier een rol in gespeeld en zijn altijd zeer medewerkend geweest. Molly is er voor de assistent coaching en dat kan je slechter treffen. Zij heeft een enorme ervaring, vooral in dit soort wedstrijden. Laat ik niet vergeten de talloze sessies van een uur of meer met Laki op een doordeweekse avond waarin we de tactieken doornemen, zodat ik het team kan voorbereiden.
Op zaterdag winnen we met 16 punten van Hoofddorp. Dat speelt nu zonder de u16 speelsters, maar met Pien Hartman. Vooraf schat ik dat team in als derde en is het voor ons zaak om niet teveel energie te verliezen. Basis rouleren en fris blijven voor de derde wedstrijd. Dat gaat zeker niet zoals ik het mij heb voorgesteld. Pien speelt tegen ons de sterren van de hemel en is achteraf de beste speelster van dit toernooi. Overigens, als de oranje selectie deze zomer een toernooi speelt in Denemarken, zit zij thuis, want ze is niet geselecteerd! De eerste periode komen we voor met 12 – 9 en 17 – 13, maar Hoofddorp is taai.
Periode 1: 17 – 15.
De tweede periode starten we slecht en komen op 17 – 22 achterstand. Een driepunter van Pien en nog een score. Ons wapen om de wedstrijd om te draaien is de press en dat lukt steeds weer. Ik zet dat wapen alleen in als het echt nodig is. Zo blijven we bij en wordt het 27 – 26.
Periode 2: 27 – 30. (10 – 15)
Bijblijven en een spannende wedstrijd is helemaal niet het plan. We willen afstand nemen en doorwisselen, maar dat gaat niet lukken. Pien heeft al 18 punten en als we daar niets aan doen, gaat zij de wedstrijd voor Hoofddorp winnen. We stemmen onze tactiek af aan het stoppen van haar scores. Dat lukt heel goed, aangezien ze aan het einde van de wedstrijd op 20 blijft steken. In de tweede helft neemt Robyn van Dijkum haar rol over. Ik ben al jaren een fan van Robyn en ik denk dat zij in het rayon ondergewaardeerd wordt en dat ze nog ver gaat komen. Zij kan alleen niet haar stempel drukken op de scores zoals Pien doet en dat is uiteindelijk de sleutel. Periode 3 gaat het van 33 – 34 naar 43 – 36 en hebben we zowaar een gaatje. Maar mede door 4 punten van Robyn komt Hoofddorp terug tot 43 – 44.
Periode 3: 45 – 46 (18 – 16)
De vierde periode breekt aan en bij 49 – 50 wordt er een tijdje niet gescoord. Het wordt wat rommelig en vrije worpen gaan verloren. Dat zorgt voor een 54 – 54 stand met nog 4 minuten te spelen. Wij komen die 4 minuten beter door dan Hoofddorp. Zij moeten speelsters van de bank gaan halen en dat geeft net de doorslag. We maken nog 6 punten en Hoofddorp 0.
Periode 4: 60 – 54 (13 – 8).
Ik ben ondanks de overwinning teleurgesteld. We hebben teveel energie verbruikt en ik ben bang dat we het niet gaan redden tegen Den Helder. De wedstrijd van dat team tegen Hoofddorp doet het ergste vermoeden. Hoofddorp heeft geen schijn van kans. Er wordt gerouleerd en Den Helder loopt uit naar 30 punten voorsprong. Zij kunnen daarmee hun basis sparen.
Onze voorbereiding heeft te maken met wat Rene voorgesteld heeft om in de lange pauze te doen. De dames gaan in de kleedkamer in een bak met koud water. Wat de werking ook is, in ieder geval is er hilariteit, ontspanning en een lekker gevoel.
De start van de finalewedstrijd is niet voor ons. Den Helder loopt uit naar 2 – 10 en een time out is op zijn plaats. De hele verdediging gaat op de schop. Gelukkig hadden we op de training verschillende vormen voorbereid, dus hebben we aan een minuut genoeg om dit goed neer te zetten. En dit is waar de voorbereiding zich uitbetaald. Puntje voor puntje kruipen we terug en blijven we in de wedstrijd.
Periode 1: 11 – 14
Weer pakt Den Helder een 7 punten voorsprong: 11 – 18. Het scenario van een fitte en betere ploeg die met 20 punten gaat winnen lijkt waarheid te worden. Maar dan komt de ommekeer. De verdediging sluit beter. Bij het spelen op het center court, kan je als coach langs de zijlijn staan en deze helft verdedigen wij aan onze kant. Daarmee kunnen we nog wat sturen aan de verdediging en Den Helder stopt met regelmatig scoren. We komen voor het eerst voor bij 21 – 20 na 7 minuten.
Periode 2: 28 – 24 (10 – 17)
Het publiek is voor ons belangrijk, want in grote getale ondersteunen ze onze ‘erop en erover’. De start van de derde periode is voor Den Helder: 32 – 32. Toch weten we genoeg over te houden van onze voorsprong. Quinty Kuijper scoort vaak uit de transitie, pakt veel aanvallende rebounds en is 1 van de belangrijkste speelsters op het veld. De transitie is het punt waar we het sterkst in zijn en daar hebben we veel op getrained. Toch moeten we niet te snel naar voren en balbezit koesteren. De verdediging van Den Heler staat weinig penetratie toe en daarom moeten we het van het schot hebben. Quinty Baars en Lauren Metz doen dit veelvuldig en killen daarmee de teruggezakte verdediging. Denise Sijbrands verdedigd geweldig. Lois is degene die Claire kan aflossen als dat nodig is. Claire is eerstejaars u14 en laat zich voor het eerst zien op dit nivo. Dat doet ze met veel energie en inteligentie. Een aanwinst voor het basketball. De andere speelsters komen helaas niet aan bod. Dit is niet hun nivo en daar hadden we vantevoren over gesproken. De finale van een NoordHollands kampioenschap is voor een gedeelte ook altijd een finale voor een Nederlands kampioenschap, gezien de verhoudingen tussen de rayons. De gelegenheid voor die speelsters komt nog wel, mits we deze wedstrijd weten te winnen. Daar zetten we dus alle kaarten op. In een ondertussen goed gevulde sporthal begint de vierde periode. We pakken een 5 punten voorspron: 43 – 38. Den Helder komt terug tot 43 – 42. Weer pakken we 5 punten: 47 – 42 na 2 vrije worpen van Quinty Baars. Dan breekt de eindfase aan. Ik heb nog 3 timeouts als ‘money in the bank’. Die heb ik nodig om uit de full court druk van Den Helder uit te komen. Bij 47 – 44 komt Isa Jacobs tot leven. Onder grote druk schiet ze twee opvolgende driepunters raak. Dat is klasse van haar om dat op die manier te doen en geeft aan dat zij een belangrijke rol kan gaan spelen in het Helderse basketball. Tussen de twee driepunter heeft Quinty Kuijper
weer gescoord uit een break en staat het dus 49 – 50. De laatste 2 minuten draait de bal drie keer uit de ring. De hele tweede helft spelen we al andere aanvallen dan we het hele jaar gedaan hebben en de tactiek in het eindspel is om, na een timeout en balbezit aan onze aanvalszijde, 1 van die aanvallen te gebruiken. Het komt er op neer dat Lauren 1 tegen 1 moet tegen Lynn Tamis en vrije worpen of een score eruit sleept. De eerste keer komen er inderdaad vrije worpen. Die gaan beide mis in een kolkende ICL. Balbezit voor de speelsters van Den Helder, die in de press de bal bijna kwijtraken. Balinname aan de middellijn voor Den Helder, ik neem niet mijn laatste timeout, want daarvoor wil ik balbezit hebben. Ik schreeuw de meisjes naar veel druk op de ballinname en Den Helder gooit de bal weg. Bijna raken we hem nog aan, maar dat is het moment dat we de timeout gebruiken. Weer balbezit aan onze kant en Lauren die 1 tegen 1 gaat. Lauren heeft jaren aan turnen gedaan en dat betaalt zich nu uit. Na haar drive komt ze bijna onder de ring uit, met Lynn tegen haar aan en de rug in scoringsrichting. Een subtiele achterwaartse doelpoging stuitert nog tweemaal tegen de ring en valt er dan in. De zaal ontploft aan Landsmeerse kant, want het staat 51 – 50 en er is nog 1.8 seconden te spelen. Nu is het eens een voordeel dat de klok langer doorliep dan nodig was. Het balbezit van Den Helder wordt goed verdedigd en het wijzen van Lauren naar de bal wordt bestraft met een fout in de zoemer. Dit is op de video goed te zien. Het 5 fouten bordje staat omhoog bij Den Helder, maar niet bij ons en het was in de verste verte geen doelpoging. De ene scheidsrechter geeft 2 vrije worpen aan, maar de jongste van de twee corrigeert. Hij stond aan de andere kant en weet dat het geen tweemaal hoort te zijn. Einde wedstrijd en we halen het NoordHollands kampioenschap binnen. Against all odds! 4 speelsters hebben weer 40 minuten gespeeld en de jonge Claire 35. Het is ongelofelijk dat ze dat hebben kunnen voldhouden zonder in foutenlast te komen. Lauren wint voor ons de wedstrijd, maar het is vooral een teameffort. Zij is wel samen met Pien de beste speelster die we gezien hebben in drie wedstrijden. Ook voor haar geldt dat ze thuis mag blijven, aangezien ze de voorselectie NT ook niet gehaald heeft. Hopelijk heeft de bondscoach de juiste notities gemaakt. Het zou het NT team sieren als ze deze twee alsnog laten meedoen in de voorselectie. Ze komen op een selectiedag misschien niet boven drijven, omdat ze minder energie rondsmijten. Zij gebruiken hun energie zeer effectief en ik zou ze altijd meenemen.
Na dit kampioenschap volgen de Nederlandse Kampioenschappen. 20 mei en 1 juni in Almelo. De eerste twee spelen de finale in Rotterdam (Alexanderhal) op 8 juni. Wordt het weer net zo’n feest als vorig jaar?