Het zal zo ongeveer in oktober of november geweest zijn dat bij mij het besef kwam dat we de NootdHollandse kampioenschappen konden gaan spelen en zelfs een kans zouden hebben. Na wat geinventariseer kwam ik op het huidige Mu14-1 team, aangevuld met Femke. Kort daarna plaatsten maar liefst 8 speelsters van dat team zich voor een rayonteam (U15 en U13), waarmee maar weer eens benadrukt werd dat we een kans hadden. Na de playinwedstrijden gingen Den Helder, Hoofddorp en wij door en vandaag, op 22 april zou de grote dag worden. We hadden een inschatting gemaakt van de tegenstanders en ook het wedstrijdschema en geconcludeerd dat vooral Den Helder de te kloppen ploeg zou zijn. De laatste paar weken stonden dan ook in het teken van het verdedigen van hun aanval. Die is wel redelijk bekend en te verslaan met de verdediging die door dezelfde ploeg ook vaak gespeeld wordt. Nu is dat precies contra aan wat wij normaal doen, dus is er het een en ander geoefend om dat allemaal voor elkaar te krijgen. We hebben zelfs de aanval van Den Helder geleerd om daarop de verdediging te oefenen.

Wat is er verder nog allemaal geregeld? Posters (Cees en Ilja), Speaker en muziek (Nand en Henk), trainingen op het center court (Jaap en Coen), klaarzetten alle spullen (ouders), fotograaf (opa van Femke), assistent coach (Laki en Molly), etc, etc.

Maar om 10:00uur in de ochtend moet het dan allemaal bij elkaar komen. We starten tegen Den Helder en het gaat gelijk op tot de zevende minuut. Stand is dan 8 – 8 maar Femke, Lauren en Denise S scoren nog en de eindstand is 13 – 8. Dan komen we echt los in de tweede periode en lopen we uit tot 21 – 11. Dan scoren beide teams lange tijd niet om dat in de laatste twee minuten goed te maken. We maken eindelijk onze vrije worpen weer en de rust breekt aan bij 29 – 14. Een onwaarschijnlijk comfortabele voorsprong, waarvan bij mij de verwachting dan is dat Den Helder daar wel wat aan gaat doen. Maar in plaats daarvan, lopen we alleen maar verder uit en de grootste voorsprong hebben we aan het eind van dit kwart bij 41 – 20.
In de vierde periode komt Den Helder terug, maar niet genoeg. Voornamelijk door veel gemiste vrije worpen blijft het verschil op 14 punten staan: 45 – 31. Daarna geven we weer flink gas en sluiten de wedstrijd af met 19 punten voorsprong: 58 – 39.

Iedereen heeft gespeeld en de een wat meer dan de ander, maar het is een echte teameffort. Wekenlange specifieke training brengen ons naar deze overwinning. Als je die eerste wedstrijd verliest ben je min of meer kansloos voor de titel, maar nu kunnen we 2 uur kijken hoe de andere twee ploegen een vermoeiende wedstrijd afwerken, die door Hoofddorp nipt, met twee punten, gewonnen wordt.

In de aanloop naar de finalewedstrijd tegen Hoofddorp gooien we de hele verdediging weer om, specifiek bedoeld om Hoofddorp de sterke punten te ontnemen. Zij hebben net een zware wedstrijd gespeeld en maar net gewonnen, wij zijn fris en denken dat Hoofddorp te doen moet zijn. Het vertrouwen op een goede afloop is groot en na de eerste minuten worden Molly en ik gesterkt in dat idee. Dat zal voor de toeschouwers iets anders geweest zijn, want een 2 – 8 (we spelen uit) voorsprong wordt omgezet in een 17 – 15 achterstand. Maar we zien dat Hoofddorp het met een kleine basis moet doen die dat nooit een hele wedstrijd vol kan houden. Hoofddorp vecht echter hard en blijft in de wedstrijd via een 29 – 35 ruststand. Die periode maken we 8 punten meer en we denken dat door te kunnen trekken naar de tweede helft. We zetten nog wat punten op de i in de rust en de speelsters komen zelf ook nog met een goede optie!
De derde periode begint spannend bij een stand van 35 – 38, maar dan maken we een 0 – 8 run tot 35 – 46. Een time out van Hoofddorp stopt die run, maar we gaan gestaag door met scoren. 43 – 52 en een 45 – 56 stand. Tien minuten scheiden ons nog van deelname aan het NK en we staan 11 punten voor. We pakken er zelfs nog een puntje bij in de derde minuut: 51 – 63. Hoofddorp weer een time out en ik waarschuw voor een press. Die komt ook , maar is maar ten dele effectief. Wel gaan we te gehaast spelen en scoren we 7 minuten niet, waardoor we met nog twee minuten te spelen nog steeds op 63 staan, maar Hoofddorp ondertussen op 59. Ik had net wat basisspeelsters, die niet echt meet aan scoren toe kwamen, gewisseld en met die 4 punten voorsprong konden zij er weer in. Geroutineerd spelen ze de wedstrijd uit, dat deden ze namelijk al vaker dit jaar. Eindstand 61 – 65 en we zijn NoordHollands Kampioen!

Dat betekent dat we 26 mei een voorronde spelen voor de NK, in de ICL en daarna op 2 juni in Katwijk. Met vijf ploegen maken we uit wie de twee sterkste zijn. Die beide ploegen mogen op 9 juni in Almere strijden voor de Nederlandse titel.
Alle speelsters hebben een geweldige prestatie geleverd en de hulp van Molly en Laki is heel erg belangrijk geweest. Alles kwam op het juiste moment bij elkaar en dat maakt deze titel zo mooi.

Iedereen bedankt voor de hulp en steun en tot ziens op 26 mei in de ICL!