We spelen tegen Hoppers U16. Een team waarvan we weten dat ze twee sterke speelsters hebben. Die worden dan ook verdedigd met speciale opdracht om ze zoveel mogelijk van scoren af te houden. Helaas, als ze 25 kilo zwaarder en 15 centimeter langer en 2 tot 4 jaar ouder zijn, is de limiet van onze flexibiliteit bereikt. Daarbij spelen die twee bina de gehele wedstrijd en moeten we dus met wisselende speelsters die opdrachten uitvoeren.
Wat goed gaat in het begin van de wedstrijd is de inzet en de aanval. We zorgen ervoor dat we veel vrije schoten krijgen, alleen gaan die er niet in. Verder zijn we ons verdedigend steeds meer aan het aanpassen aan wat we tijdens de Noordhollandse kampioenschappen moeten gaan doen en dat kost wat moeite. Verder komt iedereen geruime tijd in het veld, ongeveer naar rato van getrainde uren. Verder is het grote verschil met de eerste wedstrijd dat we een tempo sneller spelen en bijna niet meer de bal naar de tegenstander passen ipv naar een medespeelster.
Wat niet goed gaat is dat we ons uit het spel laten halen op het moment dat het ruig wordt. En ruig wordt het bijna altijd, als je tegen oudere teams speelt. Het is ook lastig, om, als je nog jong bent, je te wapenen tegen onrechtvaardigheid, danwel vermeende onrechtvaardigheid. De scheidsrechters zagen niet alle duwtjes en trekjes, maar waren wel goed hun best aan het doen. Het is zaak om dan te blijven spelen en te blijven doen wat je moet doen. Over een paar jaar worden we gefloten door eredivisie scheidsrechters en ik heb vernomen dat die ook niet alles zien.
Verder heb ik alleen een opsomming van de periodestanden:
Periode 1: 12 – 8
Periode 2: 28 – 20 (16 – 12)
Periode 3: 48 – 33 (20 – 13)
Periode 4: 63 – 36 (15 – 3 )