Na een hoop te makkelijke wedstrijden, deze keer dan een echte tegenstander. Harlem Lakers Mu16, gecoached door Robbert Slim. Een team met duizelingwekkend lengteoverwicht. Hoe gaan we dat verslaan?

In eerste instantie helemaal niet, vooral omdat we de vrije worpen missen. Daardoor staat het 10 – 2 ipv 10 – 6, als we die wel gemaakt hadden. Langzaam pikken we wat aan bij het teampo van de tegenstander. Dat is wel even schakelen in vergelijking met eerdere wedstrijden. Het wordt 14 – 7 na tien minuten. Tot aan de eerste 6 minuten in de tweede periode, lijken we niet opgewassen tegen de tegenstander. We schakelen om naar zone en daar heeft de thuisploeg meer moeite mee. Van 21 – 9 komen we terug naar 21 – 17. Als Harlem Lakers dan ook de vrije worpen mist en Anne in de laatste seconde van de eerste helft een driepunter raakt, wordt het 21 – 24. De thuisploeg heeft vooral geen vat op Denise B. en mist aanvallend veel te veel makkelijke schoten. Ons spel is niet briljant, maar soms doen we het toch wat slimmer. De tweede periode winnen we met 7 – 17.

De derde periode houden we elkaar in evenwicht en alleen dat is al een compliment voor ons kleine en jonge team. De periodescore is 10 – 9 en het staat dan 31 – 33 met nog tien minuten te spelen. De tijd loopt behoorlijk door, aangezien er niet veel fouten gemaakt worden en voordat we het weten is er nog maar 3 minuten te spelen. Het staat dan 42 – 39 en we spelen een zone press. Harlem Lakers zal nog maar 1 punt maken en wij nog 6. 4 daarvan komen voor rekening van Denise B. Maar ook Lauren maakt nog een belangrijke score. Zo wordt het 43 – 45, maar raken we 8 seconden voor tijd toch nog de bal kwijt. Gelukkig weet Harlem Lakers daar geen gebruik van te maken, al scheelt het niet veel of we hadden nog een verlenging moeten spelen.

Eindstand dus 43 – 45 en de eerste wedstrijd van de competitie winnen we. Ik denk dat dat onverwacht is.