Op de training hadden we de zone aanval nog eens door genomen, want die konden we nog wel eens nodig hebben tegen Alkmaar Guardians. Er wordt door beide teams gestart in man to man, maar na twee minuten staat het 9 – 0 voor ons en neemt de tegenstander een time out. Daarna is het alleen nog maar zone. Daar hebben we wel heel goed tegen gespeeld. De zone aanval liep geweldig en we namen de juiste beslissingen. Soms werden er alleen maar passes gegeven om af te sluiten met een kort schot of een layup. Onze verdediging staat ook als een huis. We weten slim veel druk te zetten op de speelster met de bal en zo komen we vaak in balbezit. Pas in de negende minuut scoort Alkmaar en we sluiten het eerste kwart af met de stand 22 – 2.
Die lijn zetten we door in de tweede periode, waardoor we doorstomen naar 48 – 8 (26 – 6).
Dan komt er een kwart waarin het helemaal niet wil lukken. Dat heeft ook te maken met het vijftal in het veld. Die moeten initiatief nemen, ook als Denise B, Naomi en Quinty B niet in het veld staan. We scoren in 10 minuten 10 – 2, waardoor het 58 – 10 staat. Ik ben op dat moment helemaal niet tevreden met de zonepress en het omschakelen van verdediging (van man to man naar zone en omgekeerd). De vierde periode is de opdracht om helemaal terug te zakken in een man to man op eigen helft. Bij balbezit 1 of 2 dribbels en dan voor de middellijn de pass op de aanvaller die dan wel vrij moet staan. Dat gaat heel erg goed. Bij Alkmaar geven sommige speelsters het al op. Dat vond ik het goede van BC Apollo, die gingen gewoon door. We maken 38 – 0. De eindstand is 96 – 10. Geen trakteren deze week (100 punten), maar daar zijn we ook helemaal niet mee bezig geweest.
Waren we compleet? Nee, Quinty K en Lois waren er niet.